Nasz Patron
Adam Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798 r. w Zaosiu koło Nowogródka jako drugi syn Mikołaja Mickiewicza i Barbary Majewskiej. Jego ojciec był adwokatem i komornikiem w Nowogródku, zaś matka córką ekonoma z Czombrowa. W 1807 r. Adam rozpoczął naukę w szkole ojców dominikanów w Nowogródku. We wrześniu 1815 r. zapisał się na Wydział Fizyko- Matematyczny Uniwersytetu Wileńskiego. W czasie studiów wraz z przyjaciółmi założył Towarzystwo Filomatów, tajną studencką organizację. W czerwcu 1819 r. zdał egzamin magisterski i wyjechał do Kowna, gdzie przez cztery lata pracował jako nauczyciel w miejscowej szkole powiatowej. Latem 1820 r. poznał w Tuchanowiczach Marylę Wereszczakównę. W listopadzie 1823 r., za działalność w tajnych stowarzyszeniach młodzieżowych, Adam Mickiewicz i jego przyjaciele- filomaci zostali aresztowani i osadzeni w więzieniu w Wilnie. W maju 1824 r. Adama zwolniono z więzienia, ale musiał opuścić ziemie polskie i osiedlić się w głębi Rosji. W listopadzie 1824 r. wyjechał z Wilna i udał się do Petersburga. W latach 1824- 1829 Adam Mickiewicz podróżował po Rosji. Przebywał kolejno w Petersburgu, w Odessie, na Krymie i w Moskwie, gdzie wszedł w rosyjskie środowisko literackie i intelektualne. 26 maja 1829 r. opuścił Rosję i wyruszył w podróż po Niemczech, Włoszech i Szwajcarii. W sierpniu i wrześniu 1831 r. Mickiewicz podejmował nieudane próby przedostania się do Królestwa Polskiego, by wziąć udział w powstaniu listopadowym. W marcu 1832 r. udał się do Paryża, gdzie rozwijał wśród emigracji polskiej żywą działalność polityczną i publicystyczną. Tutaj osiedlił się na stałe i założył rodzinę. 22 lipca 1834 r. w paryskim kościele Saint Louis d?Antin odbył się ślub Adama Mickiewicza z Celiną Szymanowską. Mickiewiczowie mieli sześcioro dzieci.
Od czerwca 1839 r. do lipca 1840 r. Adam Mickiewicz wraz z rodziną przebywał w Lozannie, gdzie wykładał literaturę łacińską w Akademii Lozańskiej. W grudniu 1840 r. objął katedrę literatury słowiańskiej w College de France w Paryżu i stanowisko to piastował do maja1844 r. W tym czasie Mickiewicz poznał Andrzeja Towiańskiego, został wyznawcą jego idei oraz przywódcą Koła Sprawy Bożej w Paryżu. Różnice zdań doprowadziły w marcu 1846 r. do zerwania z Towiańskim. Od marca do czerwca 1848 r. Adam Mickiewicz przebywał w Rzymie, gdzie założył Legion Polski do walki z Austrią oraz ułożył program ideowy pt. "Skład zasad". W 1849 r. w Paryżu założył i redagował gazetę "Trybuna Ludów". Pozbawiony katedry w College de France otrzymał w październiku 1852 r. posadę bibliotekarza w Bibliotece Arsenału. W marcu 1855 r. zmarła Celina Mickiewiczowa. We wrześniu tego roku Adam Mickiewicz wyjechał do Turcji w celu tworzenia oddziałów polskich mających wziąć udział w wojnie krymskiej przeciw Rosji. Zmarł 26 listopada 1855 r. w Konstantynopolu po nagłym ataku cholery. Pochowano go na polskim cmentarzu w Montmorency pod Paryżem. 4 lipca 1890 r. prochy Adama Mickiewicza przewieziono do Krakowa i złożono w krypcie św. Leonarda w Katedrze na Wawelu.
TWÓRCZOŚĆ ADAMA MICKIEWICZA:
Pierwszym nie zachowanym utworem była "Oda o pożarze Nowogródka" napisana przez Adama Mickiewicza w październiku 1811 r.
W lipcu 1818 r. ukazał się drukiem na łamach Tygodnika Wileńskiego wiersz "Zima miejska"
W czerwcu 1822 r. wydrukowano w Wilnie pierwszy tom "Poezji", w którym znalazły się "Ballady i romanse".
W kwietniu 1823 r. ukazał się drugi tom "Poezji", zawierający "Grażynę" oraz II i IV część "Dziadów".
W grudniu 1826 r. wyszedł drukiem w Moskwie tom "Sonetów", a w nim sonety odeskie i krymskie.
W marcu 1828 r. ukazał się w Petersburgu "Konrad Wallenrod".
W lipcu 1830 r. Adam Mickiewicz napisał wiersz "Do matki Polki".
W listopadzie 1832 r. w Paryżu opuścił drukarnię czwarty tom "Poezji" Mickiewicza, zawierający III część "Dziadów".
W grudniu 1832 r. wydano anonimowo nakładem autora "Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego".
W czerwcu 1834 r. w Paryżu został ukończony druk pierwszego wydania "Pana Tadeusza".
